Is er nog een mooiere metafoor dan de bomen die hun grootste trots, hun mooie bladeren, durven loslaten? We kunnen heel veel van de bomen leren! Zij laten hun bladeren los. Moesten ze die halsstarrig blijven proberen vasthouden, zou hen dat zoveel energie kosten dat ze uiteindelijk stilaan zouden sterven....
Dus: Wie net zoals de bomen, durft los te laten, zal daarna met meer energie verder kunnen gaan!!

Wat zouden we zijn zonder de seizoenen
Zonder zonnebloemen of zonder pompoenen
De herfst is de lente van de winter
De zon haar stralen worden minder
De natuur is moe en gelaten
Donkere kleuren, de bossen verlaten
Dieren zoeken een hoekje om te schuilen
Moeten warmte voor bittere koude ruilen
Bladeren vallen van de bomen
Vormen een mooi tapijt om in weg te dromen
Ze vinden het niet erg om hun mooiste bladeren te laten vallen
Want volgende lente kunnen de knoppen weer volop knallen
Zo is het ook met het leven
Vallen, opstaan en weer alles geven
Wil je het licht van de dag zien stralen
moet je de duisternis van de nacht durven onthalen
Dus wil je volgend jaar de zon voelen warmen
kan je nu met dankbaarheid de herfst omarmen.
Elise
コメント