Drie weken vakantie... wow! Dat was aftellen! Twee weken Frankrijk.. het land waar ik tot rust kan komen. Een land waar ik gemakkelijk in balans kan blijven... zo dacht ik toch.
Een week voor ons vertrek stootte ik mijn kleine teen. Hij deed zoveel pijn dat ik toch op spoed langsging... we zouden immers op vakantie vertrekken en dan wil je wel weten hoe het gesteld is met deze kleinste teen :-). Gebroken dus! Gelukkig op een plaats die nog mee valt. Ze kunnen er niets aan doen dan alleen inspalken en genoeg rusten.
Tja dat laatste is niet eenvoudig als je enkele dagen later op vakantie vertrekt en toch nog wil gaan werken om alles voor te bereiden voor je afwezigheid, de laatste kledingstuks die je zeker mee wilt hebben nog wassen en strijken. Huisje proper maken. Gelukkig is mijn man alle dagen thuis en doet hij het meeste van de huishoudelijke taken.
Enkele dagen later: man een spierscheur waar veel pijn mee gemoeid is. Ok, nog enkele dagen en we vertrekken op vakantie.
Het begon al spannend te worden of we wel nog zouden vertrekken.
Maar... zo snel geven we ons niet gewonnen. En op zaterdag waren we allebei opgelucht toen we met de auto volgeladen met bagage én onze twee hondjes konden vertrekken richting het zuiden.
Tijdens de eerste overnachting in een hotelletje had ik al het gevoel dat het stof van het tapijt op mijn luchtwegen pakte. (Ik ben heel mijn leven al heel gevoelig geweest aan stof, tapijten, gordijnenen, enz... ).
De dag nadien aangekomen op onze eerste bestemming. Na twee dagen begon mijn luchtpijp te schuren.... Eerst dacht ik nog dat het wat allergie was, maar al snel bleek dat ik een bronchitis had. Op vakantie kan je veel rusten, moet je eigenlijk niet veel doen, dus dacht ik er snel vanaf te zijn. Dat was verkeerd gedacht.
Bij de apotheek een hoestsiroop gekocht en de doos dafalgan die ik altijd meeneem volledig uit genomen. Maar veel verbetering zat er niet in.
Het is zo dubbel als je op vakantie ziek bent. Je wil met je huisgenoten mee uitstappen doen, je wil genieten van lekker eten en drinken, maar anderzijds voel je je ellendig.
Dan is het voor mij heel moeilijk om in balans te blijven. Want hoe kan je balans vinden terwijl je je ellendig voelt en op vakantie bent waar het 36° is? ? Ja, het was een uitdaging!
Al snel zou ik in een stemming geraken van irritatie en nijdigheid. Terwijl niemand hier baat bij heeft, ook ikzelf niet. Integendeel, je verliest er alleen nog maar meer energie mee.
Maar het is een uitdaging om tijdens je vakantie ziek te zijn en toch te proberen genieten.....
Kleine zaken zoals een magnifieke boom tegenkomen, daar word ik intens gelukkig van. Dat geeft me energie om de balans terug in evenwicht te brengen.
Gelukkig was er een grote tuin waar een hele mooie boom stond. Onder die boom kon ik tot rust komen. Met een goed boek kon ik mijn ellendig gevoel toch wel even vergeten.
Ik heb iets met bomen! Bomen bieden me rust... Ze kanaliseren mijn energie en geven me een positieve boost.
Tijdens een uitstap naar Rochefort in Frankrijk zag ik nog een machtige boom. Ik kan het dan niet laten om te voelen aan die boom... welke energie hij heeft en welke hij mij geeft. Het is moeilijk om te beschrijven wat ik voelde bij deze boom... kracht, trots, 'er staan vol energie', positiviteit, .... Mijn maag tintelde ervan.... De foto hierbij toont welke schitterende boom het was.
Verschillende keren even stilstaan, aarden en bewust tot mezelf komen... dat zijn mijn technieken om toch dicht bij mezelf te blijven en het evenwicht te bewaren waardoor ik toch kan genieten.
En ja, het was leuk. We hebben oesters en mosselen gegeten, lekkere wijn gedronken en genoten van de kleine gelukjes!
De pijn in mijn teentje viel al bij al nog mee. Zolang ik geen gesloten schoenen draag...
Binnen enkele dagen zal ik er weer tegenaan kunnen. Of mijn batterijen effectief opgeladen zijn? Dat zal ik dan wel merken. Ik denk het wel. Maar mijn lichaam is nog volop bezig met het herstel, dus zachtjes aan zal de boodschap zijn.
Ik ben dankbaar dat ik dit weer heb mogen beleven.
Comments